STRONGS NT 683: ἀπωθέω

ἀπωθέω, ἀπώθω: to thrust away, push away, repel; in the N. T. only the middle, present ἀπωθέομαι (ἀπωθοῦμαι); 1 aorist ἀπωσάμην (for which the better writings used ἀπεωσαμην, cf. W 90 (86); Buttmann, 69 (61)); to thrust away from oneself, to drive away from oneself, i. e. to repudiate, reject, refuse: τινα, Acts 7:27, 39; Acts 13:46; Romans 11:1; 1 Timothy 1:19. (Jeremiah 2:36 (37); Jeremiah 4:30; Jeremiah 6:19; Psalm 93:14 () and often. In Greek writings from Homer down.)

Forms and Transliterations

απεώσαντο απωθείς απωθεισθε απωθείσθε ἀπωθεῖσθε απωθείται απωθουμένοις απωθούμενος άπωσαι απωσαμένη απωσαμενοι απωσάμενοι ἀπωσάμενοι απωσάμενος απωσαμένων απωσάμην απωσαντο απώσαντο απώσαντό ἀπώσαντο απώσασθαι απωσάσθωσαν απωσατο απώσατο ἀπώσατο απώσειεν απώσεται απώση απωσθή απωσθήναι απώσθησαν απωσθήσεται απώσμαι απωσμένην απωσμένον απώσομαι απώσομαί απώσται απώσω εξωσμένον aposamenoi aposámenoi apōsamenoi apōsámenoi aposanto apōsanto apṓsanto aposato apōsato apṓsato apotheisthe apotheîsthe apōtheisthe apōtheîsthe

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts