STRONGS NT 3629: οἰκτίρμων

οἰκτίρμων, οἰκτιρμόν, genitive ὀικτιρμονος (ὀκτείρω), merciful: Luke 6:36; James 5:11. (Theocritus, 15, 75; Anth. 7, 359, 1 (Epigr. Anth. Pal. Append. 223, 5); the Sept. for רַחוּם.) ("In classic Greek only a poetic term for the more common ἐλεήμων." Schmidt iii., p. 580.)

Forms and Transliterations

οικτιρμονες οικτίρμονες οἰκτίρμονες οικτιρμόνων οικτιρμων οικτίρμων οἰκτίρμων οίκτον οίκτου οικτρόν οίμοι οινοπότει oiktirmon oiktirmōn oiktírmon oiktírmōn oiktirmones oiktírmones

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts